We wilden geloven in de toekomst.
Dat het allemaal wel goed zou komen.
Dat we weer een hecht gezin zouden zijn.
Zodat we weer over de toekomst kunnen dromen.
Al zijn de scheuren al zichtbaar.
We gaan langzaam uit een.
Ieder gaat zijn eigen weg.
Want we zijn immers nog breekbaar.
En wie zal het zeggen.
Dat we over een aantal jaren.
Lachen bij het uitleggen.
En het verleden laten varen.
Maar zo als het nu nog gaat.
Neemt ieder zijn pad.
Ik weet waar ik sta.
Ik heb het gewoon even gehad.
Fantasy 18-05-2010
Auteur: Fantasy | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 19 mei 2010 | ||
Thema's: |