ik ben ik maar ben er niet blij mee,
onbewoond.... in een diepe zee.
mij vader en moeder gaan uitelkaar,
en dat gebeurt dus zomaar!
zonder dat ik er wat van weet,
en ondertussen deze pijn leed.
dacht ik in mezelf: waarom?
waarom... in deze krappe kom?
om niets gaat mijn vader dus weg...
en wij hier met dikke pech.
zonder die:
lieve,boze,sombere,blije,grappige papa...
kan ik niets meer,
niemand zal me ooit nog wakker kunnen krijgen
uit deze nachtmerrie.
ik zal zelfs de boze papa missen...
en de grapjes die hij altijd maakte


PAPA... IK ZAL JE ZO MISSEN! :'(