Hete koffie met schrijversdilemma
Hete koffie met schrijversdilemma:
Het gekraak van perkament vervult de kamer.
Een zacht tikkend geluid op vloer, dat langzaam verdwijnt in de keuken.
Waar dan maar eens weer het koffiezetapparaat knettert.
Om je van je dagelijkse dosis cafeïne te voorzien.
Buiten waait het hard.
De bomen dansen op de wind en ritselen met hun bladeren. Het getik komt terug.
En neemt plaats op de stoel, die daarvoor bruut achteruit was geschoven uit pure frustratie. Het geritsel gaat veder. Een gevloek.
Weer een verfrommeld en op de grond gegooid.
Het geritsel gaat sneller. Het gevloek wordt erger.
Een harde klap vervult de kamer als de stoel weer bruut achter uit wordt geschoven.
Een hard tikkend geluid als gevolg dat langzaam verdwijnt in de keuken.
Het geluid van koffie dat snel wordt ingeschonken vervult de ruimte.
Een gevloek wegens het branden van de vingers.
Gevolgd door een zucht.
Pauze.
Fantasy 18-10-2010
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Fantasy |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||