Het spijt me...
Het spijt me...
Meer ken ik niet zeggen,
Het spijt me...
Ik deed het verkeerd,
Het spijt me...
Ik had niet weg moeten lopen,
Het spijt me...
Ik had hulp moeten vragen.
Het spijt me...
Ik had eerder naar de dokter moeten gaan,
Het spijt me...
Ik moest hem&zijn moeder niet om advies vragen,
Het spijt me...
Ik moest hun niet met mijn problemen opzadel,
het spijt me...
Dat kunnen me vriendje&zijn moeder niet aan,
Het spijt me...
Ik deed het verkeerd,
Het spijt me...
Is het enigste wat ik kan zeggen,
Het spijt me...
Echt waar!
Het spijt me,, zijn me enigste woorden.
Meer ken ik niet zeggen,
Het spijt me...
Ik deed het verkeerd,
Het spijt me...
Ik had niet weg moeten lopen,
Het spijt me...
Ik had hulp moeten vragen.
Het spijt me...
Ik had eerder naar de dokter moeten gaan,
Het spijt me...
Ik moest hem&zijn moeder niet om advies vragen,
Het spijt me...
Ik moest hun niet met mijn problemen opzadel,
het spijt me...
Dat kunnen me vriendje&zijn moeder niet aan,
Het spijt me...
Ik deed het verkeerd,
Het spijt me...
Is het enigste wat ik kan zeggen,
Het spijt me...
Echt waar!
Het spijt me,, zijn me enigste woorden.
Reacties op dit gedicht
| Anootje ...: | Maandag, mei 24, 2010 12:18 |
| ''het spijt me'' meer kan je niet zeggen Groetjes |
|
| Lianneeee: | Zaterdag, mei 22, 2010 07:54 |
| Ja... Het spijt me... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lianneee14 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||