kamer vol mensen
Zoveel mensen om me heen,
En ik voelde me nog nooit zo alleen.
Ik zit in een kamer vol met mensen,
Met allemaal hun eigen wensen.
Grote dromen om na te jagen,
Maar ik voel me terneergeslagen.
Op avontuur ga je met zijn twee,
maar wie gaat er met mij mee?
Altijd alleen op reis geweest,
Van buiten leek het een groot feest.
Maar van binnen is het zo kil,
Dat ik het nu eens anders wil!
Reacties op dit gedicht
| mucho der luchten: | Zondag, mei 23, 2010 10:08 |
| ah, gezellig de verkiezingscaravaan |
|
| mucho der luchten: | Zondag, mei 23, 2010 10:08 |
| en zeker altijd regen!:S | |
| kerima ellouise: | Zondag, mei 23, 2010 10:06 |
| en hoe dan alle stemmen op je af dreigen te komen, rondom je heen... dit gevoel mooi neergezet liefs kerima ellouise |
|
| Artifex: | Zaterdag, mei 22, 2010 22:04 |
| Heel herkenbaar! Liefs, Artifex. |
|
| Just*mi: | Zaterdag, mei 22, 2010 14:22 |
| Komt goed! zitten in mekaar''s bloed, en D kruipt waar ie gaan moet, duz x | |
Over dit gedicht
| Auteur: Spetter | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||