Ik ben alleen geweest
Klein en bang voor alles en iedereen
Drager van een groot geheim

Bang voor wat ik niet snapte
Wat ik niet kon bevatten
Maar ook niet kon vergeten

Ik walgde van mezelf
Walgde van mijn vader
Maar snapte niet waarom

Ik droeg mijn pijn alleen
Als een martelaar vol schaamte
Vond mezelf niet lief

De pijn sneed door mijn lijf
Verlamde me
Maakte me bang

Ik kon er niet over praten
Niet aan denken
Ik was alleen

Ik zat opgesloten
Liet niemand toe
Ik was schuldig alleen wist ik niet hoe

Zonder de impact te bevatten
sprak ik het uit
Deed ik mijn martelaarsmantel af

Er was walging en verdriet
Ze vonden hem de schuldige
mij niet

Toen besefte ik het pas
Ik ben een slachtoffer
Verdrietig zijn mag