Mijn Kind...
Waarom heb ik toch zoveel vragen?
Een kind, een man,
Dit kan ik echt niet dragen.
Imens geluk
t'is niet te waarderen
Steeds doorgaan...
De natuur weet alles te beheren...
Hiervoor kies ik niet,
Maar ik vertrouw
Dat niets voor niets is
En dat ik stiekem om je rouw.
Een kind, een man,
Dit kan ik echt niet dragen.
Imens geluk
t'is niet te waarderen
Steeds doorgaan...
De natuur weet alles te beheren...
Hiervoor kies ik niet,
Maar ik vertrouw
Dat niets voor niets is
En dat ik stiekem om je rouw.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, januari 27, 2013 12:01 |
| krachtig en mooi verwoord veel sterkte in deze moeilijke moment | |
| Anootje ...: | Zondag, mei 30, 2010 10:10 |
| mooi geschreven ... Ook sterkte van mij ;) Groetjes |
|
| teun hoek: | Donderdag, mei 27, 2010 18:52 |
| Sterkte. Begrijp het niet helemaal , maar lijkt mij somber | |
Over dit gedicht
| Auteur: marijke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||