Langzaam stroomt de regen
langs mijn haren naar mijn wang
Daar vermengen zich de tranen,
maar waarvoor ben ik bang?
De druppels langs mijn armen
vormen rillingen op mijn rug
Ik realiseer me dat ik door moet,
want dit pad gaat niet terug.
Ik zal antwoord moeten vinden
op de vragen die ik stel
Ik zal mijn wegen moeten volgen,
dan kom ik er vast wel.
Ik zal mijn armen moeten strekken,
moeten reiken naar de praal
Maar ik moet geduldig blijven,
want het wordt een lang verhaal.
Ik zal sterker moeten worden,
Ik recht mijn rug en ga er voor!
Ik zal vallen, het zal pijn doen,
maar ik sla mij er wel door.
Ik zal huilen, ik zal lachen,
ik zal bijten in het stof
Soms zal de zon niet schijnen,
soms lijkt de wereld dof
Maar als alles lijkt te vallen,
als zelfs geluk lijkt te vergaan;
Ik zal me er doorheen slaan,
ik zal blijven gaan.
Ester Schotten, Mei 2010