eens...
eens
bloeide ze open
een paar maanden lang
genoot ze er van
nu is ze terug gesloten
huilt ze van binnen
omdat ze die tijd mist
een tijd waarin ze ontspanning vond
soms laat ze haar
hoop varen
een ander moment
komt de hoop terug
eens
was ze gelukkig
omdat men haar respecteerde
en aanvaardde om wat zij was
stilletjes vecht ze verder
met de hoop
dat weldra betere tijden komen
en een glimlach terug verschijnen zal
Reacties op dit gedicht
| Yellow: | Zaterdag, mei 29, 2010 15:10 |
| stilmakend sterkte | |
| spring-in-het-veld: | Zaterdag, mei 29, 2010 14:09 |
| misschien moet je eens wat meer gedichten gaan lezen uit de categorie ironie humor?het is vreemd, mensen zoals jij slaan die gedichten over, en mensen zoals ik lezen de jouwe wel, ik word er best depressief van, draai jij het eens om? mogelijk word je dan vrolijk pffff..sorry | |
| Compostje: | Zaterdag, mei 29, 2010 12:47 |
| Om niet te verliezen, de hoop. Grtjs. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _Rieke_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||