einde ?
Vreugde, pijn, zorgen..
bij elke stap
die je nam was ik daar, en
jij was er voor mij
uren lang babbelen
aan de telefoon
terwijl ik je net,
nog had gezien
nooit raakte wij
uitgepraat
met zoveel lol
bovendien.
nu voel ik een afstand
en het raakt me zo diep
het is stil in
onzinnige gesprekken
en in
deling van verdriet
ik voel me verlaten,
verraden
en jij , jij ziet dat niet.
mijn telefoon
blijft dagen stil
en ook de deurbel
rinkelt niet.
je was mijn beste vriendin
dat doet zoveel verdriet.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Persoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||