mijn oude muur
Er stond eens een muurtje
een muur van aandacht
en vele zorgen die ik had
steen voor steen
bouwde ik die muur
om me van de wereld af te dwalen
geen mens geen lucht
steen voor steen
gaf ik ze een naam
een naam van verdriet
van zorgen en pijn
steen voor steen
huilde ik een traan
want het is eenzaam
zo achter een muur
Reacties op dit gedicht
| trabant: | Maandag, mei 31, 2010 23:51 |
| Toch niet helemaal afbreken tulpje, soms heb je een muurtje nodig. Liefs. |
|
| karinvangelder: | Maandag, mei 31, 2010 20:24 |
| Indy''s raad zou ik zeker opvolgen lieve Tineke. breek door die muur heen misschien zie je dan het zonlicht meis ! liefs x Karin | |
| Indy Toma: | Maandag, mei 31, 2010 20:19 |
| Triest dit. Begin langzaam aan het afbreken, steen voor steen totdat de muur weer verdwenen is. | |
| verhavert: | Maandag, mei 31, 2010 19:18 |
| vol emotie neergeschreven knuffel |
|
| De kleine Vos: | Maandag, mei 31, 2010 18:45 |
| ik herken dit zo! kon ik je maar helpen maar je moet hier zelf uitkomen heel veel liefs Sonja |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||