Ik wil terug naar mijn stad,
de plaats waar ik thuis hoor.
Het is een moeilijke beslissing,
dat heb ik nu wel door.

Ik laat hier vrienden achter,
die ga ik heel erg missen.
Alle herinneringen neem ik mee,
die kan niemand uitwissen.

Natuurlijk is er nog een trein,
zal ik ze vast nog zien.
Alleen niet zo veel meer,
één keer in de maand misschien.

Waarom gunnen jullie mij dit niet?
Ik denk dat daar mijn geluk is.
Jullie houden me hier vast,
geeft me een gevoel wat benauwend is.

Ik zit er erg mee,
maar ik kom er een keer uit.
Niet iedereen is het ermee eens,
maar maakt dat nog uit?

xxx