Vredig dwalen
Vredig dwalen
Hoe vredig kan ik dwalen
tussen graven
waar ik uitgehouwen namen lees
waar over aangeharkte paden
troostende woorden liggen
als afgevallen blaadjes
van de oude bomen
daar,
in die volstrekte rust
omsloten door verweerde muren
dwaal ik verder
maar eerst leg ik nog
mijn gezaaide zomerbloemen
op zijn dode voeten
verpakt in requiem
*
Anneke
Hoe vredig kan ik dwalen
tussen graven
waar ik uitgehouwen namen lees
waar over aangeharkte paden
troostende woorden liggen
als afgevallen blaadjes
van de oude bomen
daar,
in die volstrekte rust
omsloten door verweerde muren
dwaal ik verder
maar eerst leg ik nog
mijn gezaaide zomerbloemen
op zijn dode voeten
verpakt in requiem
*
Anneke
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Donderdag, juni 03, 2010 21:20 |
| Prachtig meis, zo graag gelezen weer, en deze bloemen gaan bloeien meis. Liefs van Marousia xx | |
| Quicksilver: | Woensdag, juni 02, 2010 06:19 |
| dat deze bloemen volop mogen bloeien, bij de ziel en geest, dicht bij de paden van je hart, bij degene waar jij zoveel van houdt!als verbinding tussen hemel en aarde! fijne dag lief mens groeteknuf, dicky |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, juni 01, 2010 20:33 |
| een heel leven ten voeten uit in een zaaigebaar tot bloei gebracht, al zie je nog niets anders dan een lege hand, wie daarvan weten wil, zal geenszins vergeten deze dag tot verwachting mede te hebben gebracht. hans |
|
| Indy Toma: | Dinsdag, juni 01, 2010 20:22 |
| Mooi (sober) rustgevend gedicht. Ondanks dat ik er niets te zoeken heb, dwaal ik daar ook graag. | |
| Hilly N: | Dinsdag, juni 01, 2010 20:14 |
| Daar zal de zon de bloemen kleuren. Vredig waait de wind er warme liefdeblaadjes. Lieve groetekus Hilly |
|
| trabant: | Dinsdag, juni 01, 2010 20:03 |
| Héél mooi geschreven Anneke. Groetjes. |
|
| Coby Poelman-Duisterwinkel: | Dinsdag, juni 01, 2010 18:10 |
| Toeval bestaat niet wordt er wel beweerd. Gistermiddag dwaalde ik op het kerkhof en schreef er een gedicht. Ik zal het morgen plaatsen, ik voel wat je bedoelt en had min of meer dezelfde gedachten,ik zie het voor me hoe je je laatste strofe in praktijk bracht. Wat een ontroerend gedicht! Lieve groet van Coby. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, juni 01, 2010 17:58 |
| grote klass ontroert me alweer gr.janny |
|
| isolina: | Dinsdag, juni 01, 2010 16:27 |
| intens mooiAnneke, een requiem tussen de sterren en het Licht , knufff maria | |
| ela: | Dinsdag, juni 01, 2010 16:02 |
| Een kerkhof geeft altijd rust, het is alsof je weet dat hier je toekomst ligt. ela |
|
| De kleine Vos: | Dinsdag, juni 01, 2010 14:42 |
| stil en oprecht liefs Sonja |
|
| switi lobi: | Dinsdag, juni 01, 2010 12:47 |
| Jouw mooie zomerbloemen bloeien hun mooiste requiem naar hem, daar tussen de sterren.. Wat mooi Anneke. Lieve knuffel, switi lobi |
|
| hiljaa: | Dinsdag, juni 01, 2010 11:25 |
| een intens schrijven is dit anneke knufliefs--hiljaa-- |
|
| karinvangelder: | Dinsdag, juni 01, 2010 10:10 |
| woorden van troost zou ik zo graag geven lieverd ! liefs xx Karin. sterkte meis | |
| Elinora: | Dinsdag, juni 01, 2010 09:28 |
| Weergaloos mooi, ik voel de kilte in je hart..de laatste strofe greep mij erg aan.. Liefs van Lin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2010 | ||
| Thema's: | ||