op jouw weg
Liefste,
als ik kon
verfde ik al
jouw wegen groen
waar je later lopen zou
Ik plantte daar die bomen
die je ooit nog wilde snoeien
Naast de felle herfstkleuren van
de bomen op hun blad, bloeien alle
mooie rozen die je nooit gekregen had
Uit pure liefde zou ik doorns breken met
m'n blote hand voor jou, zodat ze je niet
steken wanneer jij ze voor me plukken wou!
Reacties op dit gedicht
| Odypody: | Dinsdag, juni 01, 2010 21:54 |
| daarom is het leven een kadootje toch hihi;) | |
| dito m: | Dinsdag, juni 01, 2010 21:15 |
| idd men liefste ik hou van je. Je hebt alweer eens zalig geschreven schat. |
|
| life is a gift: | Dinsdag, juni 01, 2010 21:14 |
| wie het kleine niet eert :-) | |
| Odypody: | Dinsdag, juni 01, 2010 21:11 |
| wat een lief klein gedichtje.gr.O | |
Over dit gedicht
| Auteur: life is a gift | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2010 | ||
| Thema's: | ||