eenzame dood
de dood
komt naderbij
dat was wat je zei
de dood kwam onverwacht
pijnloos, midden in de nacht
toen bleek alles gelogen
zonder spijt en mededogen
je wilde weten wie je vrienden zijn
maar vrienden doe je niet zo'n pijn
je toont geen berouw, geen spijt
je vrienden zijn weg, dat is een feit
je bent ziek, ja heel ver heen
en naar ik hoop...ontzettend alleen
komt naderbij
dat was wat je zei
de dood kwam onverwacht
pijnloos, midden in de nacht
toen bleek alles gelogen
zonder spijt en mededogen
je wilde weten wie je vrienden zijn
maar vrienden doe je niet zo'n pijn
je toont geen berouw, geen spijt
je vrienden zijn weg, dat is een feit
je bent ziek, ja heel ver heen
en naar ik hoop...ontzettend alleen
Reacties op dit gedicht
| Janny Hoogendam: | Donderdag, oktober 16, 2003 22:10 |
| sjeminee, kan iemand dit zo spelen? Dan heeft ie geen gevoel t.a.v. zijn "vrienden" brrr, om zo te moeten leven.. en jij hebt het steen goed weergegeven xxx liefs Janny |
|
| Miezerig: | Zondag, april 28, 2002 17:11 |
| Hoi maankind, Nee, vrienden doen je niet pijn, want dan zijn het geen vrienden... Laat haar nestelen in haar eenzaamheid. Sluit dit hoofdstuk af, draai bladzijde om. Begin met het eerste lijntje van een nieuw hoofdstuk en ontdek zelf wie jouw vrienden zijn groetjes miezerig |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Maankind | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2002 | ||
| Thema's: | ||