Het lijkt alleen maar zo
Het lijkt alleen maar zo
zalig rolt zij als een vette big in
dikke modder, knort zacht, soms
overdreven tragisch, maar inwendig
geniet zij van haar leven, welgedaan
drijft op helder maar misvattend water
dat word aangereikt van alle kanten, in
bakken die soms overlopen, ze heeft
er echt niet om gevraagd
onbewust creëert zij een bitter beeld
dat buiten wordt vereerd van dag tot dag
ze danst en zingt, maar incognito als
pseudowrak gaat zij in zichzelf nu op
Reacties op dit gedicht
| car: | Zaterdag, april 27, 2002 11:10 |
| een gedicht met een volle lading..... heel anders dan de kleine duidelijke spreukjes die overduidelijk zijn. Uiterlijke schijn........ ontkenning.. maar ondertussen goed neergezet Liefs car |
|
| Hanneke Eirinn: | Zaterdag, april 27, 2002 01:26 |
| :( wat 1 treurigheid.. | |
| Thecool: | Zaterdag, april 27, 2002 00:42 |
| ach haasje toch je ligt te smachten op mn bord jij modderde zo lekker in de wei maar ja opeten hoort er bij knor knor |
|
| Sheena: | Zaterdag, april 27, 2002 00:28 |
| niets menselijk is ons vreemd, en fantasieen slaan soms op hol, het is aan de oplettende lezen, leven van fictie te onderscheiden ;) Ook wrakken, hebben lol, gniffel Sheen |
|
| pramodah: | Zaterdag, april 27, 2002 00:26 |
| soms lijken de dingen niet wat ze zijn en niets is wit-wit of zwart-zwart........... pramodah |
|
| Jo Aelmans: | Zaterdag, april 27, 2002 00:18 |
| Vele varkens maken de spoeling dun... Of niet? ;-) Jo. ;o)x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2002 | ||
| Thema's: | ||