Ik deelde je,mijn zorgen
vragen over morgen.
Mijn hart vocht, gespannen
en onoverwinnelijk.
De strijd hield
dagen zelfs,
maanden aan.
Omdat ik zielsveel
van je hield, en
met jou hemelpoorten
wilde openen.
Ik regende tranen
en schrijnde om
jou aandacht.
Ik wilde enkel begrip
en trachtte je
een keerpunt
te geven,
in het leven waarin
je toen stond.
Tevergeefs
draaide jij je om,
leefde voor mijn gevoel
vrolijk veder.
Tot het punt, dat
jou wereld deed stormen.
Achter slot en grendel
verloor jij mij
dit keer toch echt.
Auteur: Persoon | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 05 juni 2010 | ||
Thema's: |