Dromen kletteren
Vannacht droomde ik
je in mijn armen.
Ik streelde je haar
kuste zacht je tranen.
Mijn hart klopte
van tevredenheid, liefde
en geluk.
Ik wilde dit moment,
de hele dag bij me houden.
Om nooit meer,
weg te laten gaan.
De storm raasde
uit de hemel.
Liet zijn tranen
kletteren op de grond.
Verschrikt, keek ik op
en weg was jij.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Maandag, juni 07, 2010 12:39 |
| Van de dromen in de drup :( Mooi geschreven! Liefs, switi lobi |
|
| kerima ellouise: | Maandag, juni 07, 2010 11:22 |
| een heftig droef ontwaken...graag gelezen liefs kerima ellouise |
|
| Fairouz: | Maandag, juni 07, 2010 10:57 |
| Wat mooi geschreven en wat verdrietig...( ik zie geen fictie staan ) Graag komen lezen en een zonnige groet, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Persoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2010 | ||
| Thema's: | ||