I miss you.
Je bent een pony om nooit te vergeten,
de beste die er was, ik kon alles met je delen.
Nu weet ik dat je je ogen gesloten hebt,
niet meer wakker gaat worden, eeuwig blijf je slapen.
Ik zie je nog huppelen vrolijk in de weide,
ik kan niet bevatten dat juist jij moest overlijden.
Fysiek was je sterk maar je lichaam zei nee,
Jou nooit meer zien doet me pijn, alleen al het idee.
Er was al eens gezegt dat je niet lang meer had,
maar toen was je sterk dat men dat allemaal vergat,
De laatste tijd ging het niet goed je was dun en at slecht,
Je vocht zo hard als je kon, maar verloor het gevecht.
de beste die er was, ik kon alles met je delen.
Nu weet ik dat je je ogen gesloten hebt,
niet meer wakker gaat worden, eeuwig blijf je slapen.
Ik zie je nog huppelen vrolijk in de weide,
ik kan niet bevatten dat juist jij moest overlijden.
Fysiek was je sterk maar je lichaam zei nee,
Jou nooit meer zien doet me pijn, alleen al het idee.
Er was al eens gezegt dat je niet lang meer had,
maar toen was je sterk dat men dat allemaal vergat,
De laatste tijd ging het niet goed je was dun en at slecht,
Je vocht zo hard als je kon, maar verloor het gevecht.
Reacties op dit gedicht
| evelieen: | Dinsdag, juni 15, 2010 19:21 |
| het doet idd pijn :( Bedankt. |
|
| David Matser: | Woensdag, juni 09, 2010 00:37 |
| Een vriend verliezen (of dat een pony, hond, kat, kanarie of mens is doet er niet zoveel toe) doet altijd pijn. Sterkte. met liefs, David |
|
Over dit gedicht
| Auteur: evelieen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2010 | ||
| Thema's: | ||