Het was zondag

Ik kijk naar buiten

Zie door mijn ruiten

Het is bladstil

Die bladeren hebben geen wil

Zij gehoorzamen

Misschien fluisteren zij zo te samen

Wat wordt er van hun verwacht

Zij staan daar vol en trots in hun bladerendracht

Die stilte geeft  aan hen juist zo een kracht

Die woudreuzen het is een en al pracht

Zij wachten stil op wat komen zal

Krachtige winden  of een regenval

Het is ongelooflijk geen blaadje is aan het bewegen

Dit zijn een van die wonderen van het leven

Zij zouden moeten bezwijken door het bladergroen

Maar nee, zij blijven groeien en hun best nog steeds doen

Ik weet niet wat er staat te gebeuren

Hoop niet dat we er straks om moeten treuren

 Het is nog steeds windstil

Het is als bij een begrafenis alles wacht

Hoor ook geen enkele klacht

Niets beweegt ik krijg de neiging om te blazen

Om die stilte weg te razen

 De vogels vliegen die bomen ook niet in

Zouden zij de zondag gedenken

Om zo al hun pracht en bloei aan de Heren te schenken

Ik weet het niet, maar ik vind het bijzonder

Misschien is dit een of ander Goddelijk wonder.