Ik laat je gaan, want je bewijst dat je niet meer om me geeft,
Dat je niet aan me denkt en dus je eigen leven leeft,
Ik heb tijden gehad dat ik je wilde bellen,
Om te horen dat je leven zonder mij niet is voor te stellen,
Maar het tegendeel bewijst dan weer,
Dat ik het als enigste het telkens opnieuw probeer,
Je liet me vallen en liep je pad dan opnieuw alleen,
Mijn ogen volgden je voetstappen, tot je uiteindelijk verdween,
De pijn was ondraaglijk, nog nooit zo erg gevoeld,
Altijd die warme liefde die opeens was afgekoeld,
De warmte doofde en het licht ging langzaam uit,
Wanneer ik mijn ogen nu eenmaal voor jou sluit,

Je loopt langs me en ontwijkt m’n blik,
Ik draai me op, kijk je na en zie je met een chick, Denk je dat ik dit pik?
Loop naar je toe en tik je aan,
Hij draait zich om en ik vraag waarom heb jij me dit aangedaan?
Diep kijkt hij in mijn ogen,
Hij zegt: “Ik heb je bedrogen, ik heb gelogen, en ben hem toen gevlogen,
Je was éénmalig en dat zal je altijd voor me zijn,
Draai je nu maar om en zorgt dat je uit m’n ogen verdwijn”,
De pijn schiet door me, 1 sec, en ik voel me verraden,
Ik sloeg hem, want soms doen woorden meer pijn dan daden,
Dankje, voor het zeggen, nu weet ik waar ik aan toe ben,
Kan nu verder leven en doe alsof ik je niet meer ken,
Ik hoef mij niet schuldig te voelen, jij bent nu aan de beurt,
Dus pak die chick en wees niet getreurt,
Zij zal je gebruiken net zoals je verdiend,
Maar vriend, dan zal je nog eens zien,
Dat ik je veel meer gaf en dat ik dus veel meer verdien, en sindsdien,
Denk je aan de tijden die ik met je doorbracht,
En de momenten dat ik ervoor zorgde dat je weer lacht,
Dat ik je kuste, en ik daarmee je pijn verzacht,
Dat is het enigste waar je dan aan dacht,
Dat is verleden en daar zal het blijven,
Dus vul je verdriet en neem nog wat wijven
tot je eigen,
Dat is het enigste wat je nog kan krijgen!