verflipt
Ruk troostende armen
weg van een veilig lichaam
verzuip verdriet in hoop
ontken mezelf in later
weef mijn mantel
ik wil de liefde bedekken
laat me rustig flippen
opdat ik kan vergeten
ergens was jij nooit
wie en waar ik wilde zijn
dus ontknoop ik net zo lief mijn maag
zodat je naam aan kan spoelen
op andermans kusten
weg van een veilig lichaam
verzuip verdriet in hoop
ontken mezelf in later
weef mijn mantel
ik wil de liefde bedekken
laat me rustig flippen
opdat ik kan vergeten
ergens was jij nooit
wie en waar ik wilde zijn
dus ontknoop ik net zo lief mijn maag
zodat je naam aan kan spoelen
op andermans kusten
Reacties op dit gedicht
| Looortje: | Zondag, juni 13, 2010 17:05 |
| herkenbaar en dan heb ik het eigenlijk over de titel....... mooi verbeeld/verwoord Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sweetblackangel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2010 | ||
| Thema's: | ||