Ik wil 'n mens zijn
Ik wil 'n mens zijn
Ik liep rond
met het hoofd in de war
een hart vol
heimelijke verlangens ,
'n hoop schuldgevoelens ,
onbeperkt dromen
en mislukkingen
Ik wou leven
en tegelijk dood zijn
want ...
als het leven dàt maar was
dan...
Toen kwam ik
eindelijk
iemand tegen
die niet
over mij heen praatte
maar die
kon luisteren...
En telkens ik mijzelf
uitstortte
in woorden en in tranen ,
kreeg ik mezelf
ook terug ,
zuiverder
echter ,
als 'n handvol mogelijkheden .
Ik liep rond
met het hoofd in de war
een hart vol
heimelijke verlangens ,
'n hoop schuldgevoelens ,
onbeperkt dromen
en mislukkingen
Ik wou leven
en tegelijk dood zijn
want ...
als het leven dàt maar was
dan...
Toen kwam ik
eindelijk
iemand tegen
die niet
over mij heen praatte
maar die
kon luisteren...
En telkens ik mijzelf
uitstortte
in woorden en in tranen ,
kreeg ik mezelf
ook terug ,
zuiverder
echter ,
als 'n handvol mogelijkheden .
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Maandag, juni 14, 2010 09:08 |
| Mooi verwoord Agnes. Veel lichtjes gewenst Hilly |
|
| trucker klaas: | Maandag, juni 14, 2010 06:05 |
| klinkt toch menselijk genoeg ... grijp die mogelijkheid ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Agnes Van Opstal | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2010 | ||
| Thema's: | ||