buiten onder de zwoele zon
droom ik zachtjes weg
zwevend door de nevel
van het verleden
blauwe lucht zelfs te zien
met mijn ogen gesloten
zoveel dat ik nu mis
maar de herinneringen heb ik
telkens als ik even weg dwaal
voel en zie ik alles weer voor me
langzaam kwam daar de nacht
opende mijn ogen
en wat ik zag
was die mooie blauwe hemel