Koester!
Wat je kwijt bent, kun je blij voor zijn.
Dat brengt rust en vrolijkheid.
Even treuren, en door met je leven.
Want die mensen wat je leven,
Grootmoedig verlaten..
Zijn nooit echt geweest,
Vrienden of familie..
Het geef niet welke naam ze dragen.
Die wat zomaar je leven uit wandelen,
Hebben geen naam verdiend.
Na het treuren,
Ga je door met je leven..
Vergeet je die mensen..
En denk je aan de mensen,
Die wel in je leven zijn.
En nooit zullen weg gaan.
Koester wat je hebt,
Vergeet wat je kwijt bent.
Want die wat je hebt, zijn goud waard!
Dat brengt rust en vrolijkheid.
Even treuren, en door met je leven.
Want die mensen wat je leven,
Grootmoedig verlaten..
Zijn nooit echt geweest,
Vrienden of familie..
Het geef niet welke naam ze dragen.
Die wat zomaar je leven uit wandelen,
Hebben geen naam verdiend.
Na het treuren,
Ga je door met je leven..
Vergeet je die mensen..
En denk je aan de mensen,
Die wel in je leven zijn.
En nooit zullen weg gaan.
Koester wat je hebt,
Vergeet wat je kwijt bent.
Want die wat je hebt, zijn goud waard!
Reacties op dit gedicht
| linwe__: | Zaterdag, juli 03, 2010 19:32 |
| weer eentje waar ik het mee eens ben. over je vriendin, het lijkt me er ene uit de duizend!! ik heb ook nog een vriendin die het al uithoudt met mij van in de eerste kleuterklas. vele zijn na haar gekomen maar weer voor haar vertrokke... groetjes... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: LiveYOurOwnLife | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 juni 2010 | ||
| Thema's: | ||