jouw liedje der liefde
diep gravend
in mijn geheugen
zie ik je staan
bij een oud huis
met een dak van stro
op een grommende schaduw
van een middag
ben jij mijn
tweede huid geworden
want ik dacht
het is over
maar het is
nog niet voorbij
ik wil je al mijn liefde geven
die onschuldig is
jouw viool des levens
speelt een liedje der liefde
die blijft klinken
in de allermooiste toonladders
van een liefdesverhaal
die jij voor mij
telkens weer opnieuw
blijft zingen
maar de klanken
van jouw lieve glimlach
lijken net
uit een diamant
te zijn ontsprongen
zodat ik jou
door passie en tederheid
al de antwoorden
over mijn gevoel
dat diep vanbinnen zit
aan jou kan terug geven
dat gevoel
zit vol bewondering
over jou
bedankt,
dat je een vriendin
voor mij
wilt zijn
ik zal jouw intense liefde
nooit verkwanselen
want daarvoor ben jij
te speciaal en te lief
in mijn leven geworden
liefs
johan hijzelaar
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Maandag, juni 28, 2010 00:12 |
| prachtig geschreven jouw gedichten Johan groet, Hilly |
|
| switi lobi: | Zondag, juni 20, 2010 19:57 |
| Prachtig dankbaar... Liefs, switi loobi |
|
| Just*mi: | Zondag, juni 20, 2010 11:46 |
| Ooooh Moooi zeg! | |
| P.S. de Winter: | Zondag, juni 20, 2010 11:39 |
| dat zal ze mooi vinden.. | |
| trabant: | Zondag, juni 20, 2010 11:28 |
| Een mooi en respectvol schrijven! Fijne zondag gewenst. Groetjes. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: johandedichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 juni 2010 | ||
| Thema's: | ||