Zachtjes strelend en dan stop ineens
je hand toont de stilte voor de storm
terwijl ik daar lig, naakt en wijdbeens
angstig in afwachting van mijn lot.
Krachtig kroelt de kalme hand omlaag
een pad af over mijn borst en buik
terwijl ik daar lig en me weer afvraag
wat heb ik fout gedaan vandaag?
Glibberend, glijdt de gulzige hand
steeds weer wat verder naar benee
terwijl ik daar lig; enkel als figurant
wiegend op zinnen van jouw spel.
Zachtjes strelend en dan hop ineens...