Rookwolk gemist
Rookwolk gemist:
Het is al een tijd geleden.
Maar het lijkt nog zo dichtbij.
Het hoort bij het verleden.
Maar het is een deel van mij.
Dat toen der tijd een beetje is vergaan.
Waardoor ik nu anders in het leven zal staan.
Een diep geweten.
Dat ik je nooit meer zal zien.
Heb je ook niets verweten.
Zo is het leven bovendien.
Het is wennen om je niet meer te begroeten.
Geen rookwolk of gevloek door de kamer.
God had al een beslissing voor je genomen.
En daar ging je ziel al onder de hamer.
Vaarwel lieve opa
Fantasy 24-06-2010
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Donderdag, juni 24, 2010 14:17 |
| Dit lees ik in herkenning!maar weet je, is misschien een schrale troost, je opa leeft in je hart en hij leeft voort in je herinnering! Mooi geschreven. Lieve groet, dicky |
|
| Kenneth Rellum: | Donderdag, juni 24, 2010 14:13 |
| Schrijven is verwerken. Zo zie je maar... gecondoleerd. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Fantasy |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 juni 2010 | ||
| Thema's: | ||