Ergens in een grasveld, ligt een post- it.
Een post- it met een naam op.
Mijn naam.
Ik ben voor jou,
een post- it.
Eens zo belangrijk, iets dat niet vergeten
mag worden.
Prijzend op de koelkast.
Ik in jou geweten.
Maar door alle paperassen en magneten er bovenop,
stilletjes aan vergeten.