Ik had een vriendin ,een kleine zus
Voor de rest van mijn leven
Was maar een gedacht zo dus

Ga ik nu verder zonder haar
Ze ziet mij niet meer staan
Zonder zusje dan verder maar

Wat heb ik je zo mis gedaan
Dat je me zomaar dumpt
Me zomaar in de koud laat staan

Vrij zeker onze band nooit zou breken
Onze vriendschap heel oprecht was
Toch is dit niet uit je laatste woorden gebleken

Dag en nacht stond ik voor je klaar
Duizenden keren heb ik jou getroost
En nu zeg jij ijskoud ga nou maar

Er is teveel gebeurd in je leven
Je maakt er telkens weer een chaos van
Nadien sta je weer op je benen te beven

Jij hebt je vrouw voor spanning bedrogen
Mij er tussen getrokken uit gemak
In haar ogen WIJ niet jij alleen die haar belogen

Eigenlijk heel gemeen van jou
Want ook zij was mijn vriendin
Had 2 vriendinnen waarvan ik hou

Maar zoals het verleden heeft geleerd
Schuif je u fouten op mij
En doet verder of het jou niet deert

Maanden ben ik niet naar jou gekomen
Maar hoe zwaar ik heb geknokt
En nu pas ben bekomen

Daar weet jij helemaal niets van
Want je was er zelf niet meer
Eigenlijk iets gewoon niet kan

Ik ben dag en nacht blijven vechten
Als wonder aan de dood ontsnapt
En mij aan dit leven blijven hechten

Heb ik dan geen verdere betekenis meer
Blaam je mij voor hetgeen jezelf hebt gedaan
Eigenlijk doet deze gedachte mij veel zeer

De perfecte meid ben ik zeker nooit geweest
Maar mijn vriendschap is wel echt
Vind spijtig je dit nu niet leest

Je zou eindelijk weten hoe ik me voel
Ook al zou je niet reageren
Diep van binnen zou je weten wat ik bedoel

Ik zou je toch willen laten weten
Dat ik nog van je hou
En je nog steeds niet ben vergeten

Of we elkaar ooit nog zullen weerzien
Is iets ik vandaag niet meer weet
Der is misschien één kans op tien

Hopelijk zien we elkaar nog voor een begrafenis
Want het mooiste komt altijd met het pijnlijkste
Dit is mijn grootste ergernis

1 jaar geleden ben ik dit beginnen schrijven
vandaag heb ik het afgewerkt.
wie weet zien we elkaar binnenkort in levende lijven.

justme