1 tegen 1
Laat mijn gewicht
Ik ben te licht bevonden
Ik ben het gezicht
Van de ongezonden
Ik wrijf en weef
Het geel en gal
In bloeddoorlopen wonden
Maar zeg mij,
Reflectie,
Schreeuw mij toe!
Toon mij uw gespiegelde perfectie
Zeg mij wat mij vuig maakt
Zeg mij dat mijn fundering kraakt
Wees het niet eens met wat ik spreek
Geef mij niet mijn eigen preek
Zeg mij,
Wat is mijn eerlijke gemis
Zeg mij wat mijn leugen is
Ik ben te licht bevonden
Ik ben het gezicht
Van de ongezonden
Ik wrijf en weef
Het geel en gal
In bloeddoorlopen wonden
Maar zeg mij,
Reflectie,
Schreeuw mij toe!
Toon mij uw gespiegelde perfectie
Zeg mij wat mij vuig maakt
Zeg mij dat mijn fundering kraakt
Wees het niet eens met wat ik spreek
Geef mij niet mijn eigen preek
Zeg mij,
Wat is mijn eerlijke gemis
Zeg mij wat mijn leugen is
Reacties op dit gedicht
| ela: | Maandag, juni 28, 2010 11:38 |
| Ieder is wie hij is en probeer je even in te leven voor je snuiten trekt. ela |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Maandag, juni 28, 2010 09:18 |
| ken uzelf ken uw Schepper pcp |
|
| trucker klaas: | Maandag, juni 28, 2010 07:15 |
| het wordt tijd voor een lachspiegel :( blijft er weer ruimte om te leven :) groet ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Onklin | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2010 | ||
| Thema's: | ||