vecht terug (voor Color)
hoe kan ze
hoe durft ze
hoe waagt ze het
Je zo'n pijn doen
Je zo slaan
Je zo mishandelen
Je zo'n dingen zeggen
Je zo vernederen
ik kan er niet bij
waarom
waarom doet zij
Jouw moeder
waarom doet zij
Je zoiets aan
haar eigen dochter
haar eigen bloed
hoe kan ik
hoe kunnen wij
Jou helpen
zelf weet Je niet
wat Je doen moet
ik zou het ook niet weten
ben kwaad
woedend
VERDOMME
waarom
waarom Jij
lieve meid
luisterend oor
blindelings te vertrouwen
waarom
waarom moet Jij dit doormaken
hoe kan ze
hoe durft ze
en wij zagen het niet
nooit iets opgemerkt
nooit dachten we verder
nooit te bedenken
dat net Jou
dit zou overkomen
NOOIT
maandag en dinsdag niet op school
beetje ziekjes
je oog blauw
ben gevallen
en wij
wij merkten het niet
nee!
ik moest zonodig
zelf janken
zagen
zeuren
en klagen
over Dolor
'k zag het niet
hoe kon ik
VERDOMME
waarom
waarom doet zij
Jou dat aan
die pijn
dat verdriet
harde klappen
vernederende woorden
waarom zag ik het niet
ben niet meer blind!
laat iets van me horen!
schreeuwen
zou ik willen
maar mag niet
Jij
wilt niet
nog meer pijn
Jij
wilt niet
nog meer verdriet
dan zij Jou aandeed
en doet
ik zwijg
voor Jou
maar weet
ik wil ervoor vechten
'k wil vechten voor Jouw geluk
samen
Noet, Sadonysky, Jij en ik
samen
slaan we ons erdoor
we gaan ervoor
wij zijn er voor Jou
altijd geweest
altijd zo zijn
vecht meisje
vecht terug
Reacties op dit gedicht
| Fem: | Dinsdag, april 30, 2002 12:27 |
| Wat een indrukwekend gedicht, ik heb de tranen in me ogen. Jullie zijn top vrienden van haar en het lukt jullie samen om haar uit de put te halen. Sterkte | |
| Color: | Zondag, april 28, 2002 10:59 |
| *traantjes* Kweet niet goed wat ik zeggen moet... Dit is het liefste wat iemand ooit voor mij heeft gedaan *snik* Bedankt voor je (jullie) steun, jullie geven me de kracht om terug te vechten en niet meer zo bang te zijn... Jullie laten me weer geloven in mezelf, jullie bouwen weer op wat zij afgebroken heeft in de loop van de jaren... *weer die traantjes* 'K was bang dat ik zielig zou overkomen, of dat jullie zouden denken dat ik het jullie verteld heb omdat ik aanda |
|
| PeterdB: | Zaterdag, april 27, 2002 22:29 |
| Wat een boosheid en vechtlust. Indrukwekkend hoor. | |
| christina: | Zaterdag, april 27, 2002 20:54 |
| Ik help hopen dat ze terug zal vechten en op komt voor haar rechten Liefs Christa |
|
| Cartooneken: | Zaterdag, april 27, 2002 17:23 |
| Heel erg lief... Ze verdient het... Hopelijk vecht ze terug met de steun van heer vrienden... Ook van mij veel sterkte en een luisterend oor als je wil, Color.. Knuffels Marthe |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Xanthippe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Susan | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2002 | ||
| Thema's: | ||