in het duister van mijn eenzaamheid
heb ik mijn armen uitgespreid
nog de sterren nog de maan
lieten mij in eenzaamheid gaan
verhullend in een wazig licht
een rode blos op mijn gezicht
doorvoelend wat is aangedaan
jouw begrijpen is mijn leven
veel van ons dat is verweven
in een voorbij gegleden tijd
ik heb een eerste stap gezet
mijn keuzes zijn bepaald
van wat eens zo teder was
met veel verdriet betaald
je hebt mij in stilte gevonden
in het diepste van hart
bij het likken van mijn wonden
het verwerken van mijn smart
xxx hilda