Koud lichaam
De kist vult de volle kamer
Geeft een onzichtbare troost
De glimlach om je smalle mond
Met om je heen je eigen kroost
Je lichaam voelt koud
van binnen voel ik de warmte
het is fijn je aan te raken
het geeft een overheersende kalmte
Ik aai je voor het slapen gaan
Raak je vingers even aan
Ik omarm je in gedachten
En wil hier eeuwig blijven staan
Het besef dringt langzaam door
Het afscheid nemen komt dichterbij
De kist zal gesloten worden
Je leven is voorgoed voorbij!
Ik laat je gaan met betraande ogen
Naar een wereld die je niet kent
Maar ik weet dat als ik mijn ogen sluit
Jij er altijd voor me bent!
Reacties op dit gedicht
| NadiaV: | Zondag, juli 04, 2010 20:26 |
| Bedankt voor jullie reacties! | |
| Hans Winter: | Vrijdag, juli 02, 2010 20:48 |
| lichaam dat je lief had, lichaam dat je slapen liet ontwaken deed dit stille lichaam dat je lief zag, zelfs gesloten ogend zoekt ja dan ontmoet zegt vader hier vanwaar wij samen traden wees gegroet. hans |
|
| switi lobi: | Vrijdag, juli 02, 2010 18:59 |
| Indrukwekkend.. erg lief voor hem geschreven. Sterkte, switi lobi |
|
