Bedreigen
Er zijn mensen
Die me telkens weer bedreigen
Ik wil wel met mensen praten
Maar ik kan maar beter zwijgen
Ja hun harten van ijs
Zo gemeen en koud
Nee, ze doen me niks
Zolang ik mijn mond maar houd
En als ik die eens een keer open trek
Ja dan pakken ze me
En slaan me recht op mijn bek
Ja, pa dat is jou schuld
Al sinds de brugklas
Want jij liet ze geloven
Dat ma's dood mijn schuld was
Maar je weet het
Ik heb niet gedaan
Nee het is niet mijn schuld
Dat mama dood is gegaan
Hoe kon ik nou weten
Dat ze een ongeluk zou krijgen?
Hoe kon ik nou weten
Dat ik beter had kunnen zwijgen?
Ik neem nu de keuze om maar te zwijgen
Ik weet dat het de verkeerde is
Maar ik wil toch in leven blijven
Maar me hele leven lang
Zullen ze me bedreigen
Maar ik wil niet dood
Dus kan ik maar beter zwijgen
Reacties op dit gedicht
| @@PJE: | Woensdag, juli 07, 2010 09:01 |
| shit |
|
| Dolfijntje55: | Maandag, juli 05, 2010 01:37 |
| Oei... word er stil van... Sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lonely-Girl | 
|
|
| Gecontroleerd door: benjamin | ||
| Gepubliceerd op: 04 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||