buitengesloten in mijn eigen lichaa
~><~
buiten gesloten
ben ik
in mijn eigen lichaam
ik voel de duistere haat
mijn lichaam binnendringen
als vergif dat door mijn aderen stroomt
en ik kijk naar de klok in me
die tikt aslof de minuten al geweest zijn
terwijl ze eigenlijk nog komen moeten
en de eenzaamheid voelt
als opgesloten in een donkere kamer
en muren die op me af komen
terwijl de stilte
als krassende nagels in me snijdt
en tijden van wanhoop
dat groeit en bloeit in me
want het is
alsof twee mensen
die ik het meest lief heb
in mijn lichaam
de liefde bedrijven
en ik niet mee mag doen
want ik ben buitengesloten
in mijn eigen lichaam
~><~
Reacties op dit gedicht
| befkwark: | Zaterdag, juni 15, 2002 12:59 |
| wow | |
| Gerda Prins: | Zaterdag, april 27, 2002 23:03 |
| leer weer van jezelf houden jij bent oke wat en ander ook doet of zegt ..........dan zal jij je lichaam weer gaan voelen en de liefde die het in zich draagt ........sterkte ! Liefs Gerda Prins |
|
Over dit gedicht
| Auteur: **forever-hietje** | 
|
|
| Gecontroleerd door: Susan | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2002 | ||
| Thema's: | ||