Couvert
Couvert
De nis in ons lievelingsrestaurant
schemert zachter dan voorheen;
knusser
rode wijntjes helpen mee aan de sfeer;
wij lachen om niets en zien elkaar
voortdurend in de ogen
dit is het juiste moment
om je charmant te testen
of je nog van me houdt
zonder woorden speel je
met het zilver couvert; haasje-over
dat je toedekt met een wit servet
jouw tijdloze glimlach is voldoende
fluisterend: onze liefde blijft een spel
waar wij niet genoeg van krijgen.
Reacties op dit gedicht
| J.DE GROOT : | Dinsdag, juli 06, 2010 16:28 |
| En uit de radio klonk... Doris Day! grt. Haijo |
|
| Indy Toma: | Dinsdag, juli 06, 2010 10:22 |
| Speels romantisch schrijven. | |
| LadyButterfly : | Dinsdag, juli 06, 2010 10:03 |
| Zo romantisch zeg! Nog steeds in love! |
|
| Stormtrooper: | Dinsdag, juli 06, 2010 09:50 |
| ik ontsteek een kaars een schuif aan op tafel 5 en laat mij verassen met het windig hoofdmenu ;) Har |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||