Reddeloos
heel eventjes breek je door, en galmt je stem in zuivere octaven
vloeit je fontein over mijn dorre tuin, ik voel je en houd je vast
kleiner word ik, steeds kleiner, totdat ik merk dat je niet echt bent
ik ril en zie dat je vergif bent, en alles onderstroomt van je haat
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: emil snijer | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||