emoties
emoties dwalen
door mijn lichaam
van onder
naar boven
en stoppen niet
voordat zij
hun rustplaats
hebben gevonden
de plek
waar zij
mijn lichaam
kunnen verlaten
zijn mijn ogen
waar tranen
uit voortvloeien
te zijner tijd
steeds weer opnieuw
maar langzamerhand
wordt het minder
omdat ik
er mee om
heb leren gaan...
Reacties op dit gedicht
| Bitanem: | Zaterdag, oktober 27, 2001 12:49 |
| Heel mooi, en sterkt dat je ermee bent leren omgaan is moeilijk over wat het ook gane mogen... klasse! Bitanem |
|
| Mark: | Zondag, november 05, 2000 21:47 |
| Heeeeeeeeeeel mooi weer SJ, en nu niet meer zolang wachten met die gedichten he!!! Liefs Mark |
|
| ilona: | Zondag, november 05, 2000 19:29 |
| alles kun je leren.....ook met iets om te kunnen gaan.....maar tranen luchten ook op.....voelt soms ook goed....liefs ilona | |
| Firebolt: | Zondag, november 05, 2000 19:19 |
| Jee.... ik vind dit heel mooi..... | |
Over dit gedicht
| Auteur: SJ | 
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||