ruimte
spinsels van het verleden
rokerig in je hoofd
uitzichtloos leek morgen
spiegelend keek vandaag
helder als kristal
prisma’s creërend vol kleur
om doelen te verlichten
kracht wordt geboren
inzicht en moed
om te zijn wie je bent
zonder de mist van vroeger
die je wil vergrijzen
in het web wat gemaakt is
van te oude herinneringen
en de wonden kunnen helen
het bloed al te lang gedroogd
maar littekens die kleiner worden
geven je ruimte voor de toekomst
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||