Wolk
Een wolk van duizend druppels
zweeft langzaam door de lucht
zachtjes en behoedzaam
bekijkt ze stilletjes de wereld
verenigt zich met de anderen
maar gaat dan weer alleen verder
geen gevoel van leegte
maar juist van vreugde en rust
ze blijft zweven
tot ze er genoeg van heeft
verdwijnt dan langzaam in de menigte
en laat haar eerste traan
en zal de hemel helemaal verlaten
als ze de rest heeft laten gaan
zweeft langzaam door de lucht
zachtjes en behoedzaam
bekijkt ze stilletjes de wereld
verenigt zich met de anderen
maar gaat dan weer alleen verder
geen gevoel van leegte
maar juist van vreugde en rust
ze blijft zweven
tot ze er genoeg van heeft
verdwijnt dan langzaam in de menigte
en laat haar eerste traan
en zal de hemel helemaal verlaten
als ze de rest heeft laten gaan
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Maandag, juli 12, 2010 14:26 |
| eenzaamheid in de menigte...een tranenspoor druppelt... gevoelsvol mooi liefs kerima ellouise |
|
| switi lobi: | Maandag, juli 12, 2010 08:49 |
| Mooi gedaan...en Cobie heeft gelijk. Liefs, switi lobi |
|
| windwhisper: | Maandag, juli 12, 2010 08:38 |
| een wolk die steeds zwaarder wordt geeft regen en lost op.... liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lonaaaa | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||