rots
leren van de stilte om je heen
de jaren glippen uit onze handen
net of er niks anders meer bestaat
waar ben je gebleven op dit moment
er is niets zeker dan weten
in het sterven van de tijd
dan de waarheid in de eeuwigheid
die langzaam voorbij glijdt
door geluiden te vermijden
groeit de stam door
waar vlinders vliegen
is het weer mooi
geen eind kunnen wij vinden
in een oerwoud van steen
de jaren glippen uit onze handen
net of er niks anders meer bestaat
waar ben je gebleven op dit moment
er is niets zeker dan weten
in het sterven van de tijd
dan de waarheid in de eeuwigheid
die langzaam voorbij glijdt
door geluiden te vermijden
groeit de stam door
waar vlinders vliegen
is het weer mooi
geen eind kunnen wij vinden
in een oerwoud van steen
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Maandag, juli 12, 2010 20:12 |
| Wat een prachtig indrukwekkend mooi schrijven weer. Liefs van Marousia | |
| Quicksilver: | Maandag, juli 12, 2010 19:41 |
| Zo prachtig! Als je zo kan schrijven heb je geleerd van de stilte! quicksilver |
|
| kerima ellouise: | Maandag, juli 12, 2010 14:25 |
| mooi en graag gelezen liefs kerima ellouise |
|
| windwhisper: | Maandag, juli 12, 2010 08:38 |
| een mooie zin met inhoud "waar vlinders vliegen is het weer mooi" lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sempre | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||