Klaproos



Verdrietige tijden ontnemen mij mijn kracht,
de kracht om helder te denken
de kracht om te handelen.
Ik mis mijn roots
ik mis de wortels waar ik uit voort ben gekomen
Niet meer samen kunnen praten
niet meer samen kunnen lachen
geen herinneringen ophalen.
Mijn verleden lijkt leeg.
Waarom kan het niet,
waarom die boosheid
waarom die afstoting
waarom voel ik mij zo alleen

Op weg naar het graf van mijn ouders
op zoek naar antwoorden
zie ik prachtige klaprozen
bloeiend op het veld.
Zo mooi
Zo kwetsbaar.
Een bloem die mij ontroert

Enkele stappen verwijderd,
en ik ben bij het graf,
ik raak weer ontroerd
klaprozen op het graf
zoveel zo mooi
waarom juist daar.

Ik huil en stel mij de vraag
waarom
Mijn hart zegt,
een bloem voor mijn broer,
een bloem voor mijn zus
Mijn roots,
luister naar je hart
en stel je open
wees net als de bloem
mooi en kwetsbaar
en groei ,
waar je wil groeien.

ryta kramer