stilte
stilte, ik zoek je met mijn wezen van geduld
al is het mijn ongeduld die de eerste stap zet naar openen wat is verhuld
de angst voor de stilte, mijn eigen eindelijk puur te horen
doet me geloven wat naar voren komt of gaat verloren
liefde geeft kracht in al zijn facetten
wat is er mooier dan mijn hart gewoon open zetten
steeds hoger zoals een zachte nevel uit het warme water op stijgt
zal de druppel zich daar steeds meer vormen met wat hem verblijdt
durven kijken naar dat pure innerlijke gewoel
over te laten blijven warm hart gevoel
alleen zijn in die pure kristal heldere kracht
de eerste stap te zetten waar spiritualiteit wacht
niemand's wensen te vervullen
alleen je in de zachtheid van het eigen zijn durven te hullen
te gaan staan op die nieuwe wankele benen
kriebel te krijgen in die speelse tenen
me te openen voor deze nieuwe wolk die water en lucht doet mengen
angst los laat en durft voelen wat ook deze nieuwe zijn gaat brengen
als verfrissende regen te dalen
openhartig naar jezelf te zijn en niet langer te dwalen
heel stil........
weet ik wat IK wil
mezelf wezen
met vertrouwen, zonder pijn of vrezen
me weer te vermengen met de grote zee
in vertrouwen gedeeld, in stilte, mezelf geheeld.
Mig: | Zondag, december 19, 2010 17:43 |
Lieve Anita....ja soms is het nodig om jezelf in stilte te helen.....sterkte ik lees in je gedichten dat de stilte soms niet goed te horen is....de sterkste mensen krijgen de mooiste wezens om zich heen...maar die zijn niet altijd de makkelijkste...dikke groeten en bedankt voor je reactie....mig | |
keiko: | Woensdag, december 15, 2010 15:19 |
Wow...zo super graag gelezen, schitterend gedaan.. Liefs van Anita.. |
|
Auteur: Mig | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 13 juli 2010 | ||
Thema's: |