Het Afscheid ...
Het afscheid
Terwijl mijn voeten zich distancieerde
mijn lijf nog half gedraaid naar jou
Vroeg ik me af wat mij mankeerde
waarom ik jou verlaten wou
Was het de fluister die steeds riep
er zijn nog onbekende zijden
Was jij nou wel of niet mijn type
wou ik de waarheid soms vermijden
Er bleven onbeantwoordde vragen
over wat ,waar en met wie
Toch begon mij wat te dagen
was ik misschien wel nummer drie
In gedachte ging ik plakken
de tijd ,de afstand en het ontkennen
Het ongenoegen had mij te pakken
ik kon er maar niet aan wennen
Nu vlucht ik in onzekerheid
rust in mijn hoofd als enig doel
Weglopend raak ik jou kwijt
maar niet dat verdomde rotgevoel
Reacties op dit gedicht
| De kleine Vos: | Woensdag, juli 14, 2010 07:06 |
| intens en integer en zo begrijpend herken ook stukjes van mijzelf hier in lieve groet Sonja |
|
| Dolfijntje55: | Dinsdag, juli 13, 2010 23:23 |
| Heel mooi geschreven, knap! Groetjes Dolfijnjte55 |
|
| Hilly N: | Dinsdag, juli 13, 2010 23:16 |
| Wat prachtig geschreven Klaas Groet, Hilly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||