Stukje pijn.
Stukje pijn.
Schouders die leken
weer voor even,
met warmte toegedekt.
Voelde als een stille deken,
rein puur onbevlekt.
Rook de vertrouwde geuren,
van het onzichtbare zijn.
Verliet ook weer het geborgene,
met gevoel van stukje pijn.
14-07-2010
www.droomster.nl
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: loes schaap | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||