sailing home
De regen zwijgt in stille tranen
terwijl er zeemzoet een liedje speelt
een dag van trieste nevels
dat zonder zonneschijn nu onder ons leeft
het station blijft verlaten
de laatste trein blikt nog even om
ik fluister van verre oorden mijn woorden
Waarom? O waarom?
gaat nu jouw laatste reis
terwijl het leven je op handen droeg
je nog zoveel mocht ervaren
nog veel meer dan je ooit om vroeg
morgen zal de trein niet stoppen
daarbij het kleine station
maar ik fluister van ver weg mijn woorden
vraag aan God
Waarom?
terwijl er zeemzoet een liedje speelt
een dag van trieste nevels
dat zonder zonneschijn nu onder ons leeft
het station blijft verlaten
de laatste trein blikt nog even om
ik fluister van verre oorden mijn woorden
Waarom? O waarom?
gaat nu jouw laatste reis
terwijl het leven je op handen droeg
je nog zoveel mocht ervaren
nog veel meer dan je ooit om vroeg
morgen zal de trein niet stoppen
daarbij het kleine station
maar ik fluister van ver weg mijn woorden
vraag aan God
Waarom?
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, juli 15, 2010 13:58 |
| Mooi het verdriet omschreven.. Liefs, switi lobi |
|
| teun hoek: | Donderdag, juli 15, 2010 09:05 |
| Het vreemde is dat het goede van hem of haar ....die eindbestemming ons zo bedroeft. Het zal de verlatenheid zijn en oningevuld verlangen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: luka vm | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||