Nat bolletje wol
Nat
bolletje wol:
De druppels
vallen naar benden.
Turend kijk ik uit het raam.
Ril ik
als ik iets voel naast mijn schenen.
En zie
daar mijn katje staan.
Haar haren
zwart als git.
Wit als
de sneeuw.
Zegt zei
het is genoeg geweest.
Met een
ferme geeuw.
Gauw nestelt
ze zich tegen mij aan.
En laat
zich gauw droog wrijven.
Want ook
al houd ze veel van buiten.
Zij wil
ook niet nat blijven.
15-7-2010
Fantasy
Reacties op dit gedicht
| Sempre: | Vrijdag, juli 23, 2010 13:14 |
| wat schattig zeker niet kattig |
|
| De kleine Vos: | Zaterdag, juli 17, 2010 12:56 |
| heerlijk om dit bolletje wol te lezen groetjes Sonja |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, juli 16, 2010 18:00 |
| smile...lief aanhankelijk dichtje! liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fantasy |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||