Laat mij het duister doorbreken
In de luwte van duister...
Zoekend naar het doorbreken van het licht...
Met een hangend hoofd
Door de negativeit van zwakte gezwicht...
Door het peleton van emotie verslagen...
Vernietigend is het gevoel..
Niet meer te verdragen...
Aan strohalm van hoop klamp ik mezelf vast
Tot mezelf spreek ik woorden...
Verslaan moet ik deze last...
Laat de zon in mijn hart het duister doorbreken...
Laat de stem van gedachten mezelf moed inspreken...
Laat de glimlach op gezicht tonen....
Dat ik niet ben te breken...
Lyric by Moon 16 Juli 2010
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Ramona1978 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||