Iedereen heeft het wel eens
Maar toch heb ik steeds
Het gevoel dat alles zwart is
En er niemand om me geeft

Het gevoel breekt me
Dwars doormidden
Weet je überhaupt wel
Wat ik voel vanbinnen?

Weet je wat het is
Om elke dag weer maar zo te leven
En niemand eens komt vragen
Hoe het werkelijk met je gaat
Niemand die ook maar iets doet om te voorkomen
Dat jij de wereld verlaat

Ach, ze denken die redt het wel
Maar je ziet toch het is schijn
Kijk toch door me heen
Zie toch een keer die pijn

Die me breekt
langzaam mijn hart sloopt
mensen zien niet
dat ik elke dag op liefde hoop

Mensen kunnen het niks schelen
Ze kijken niet verder dan de buitenkant
Niemand die je helpt om die put uit te komen
Nee ook echt niemand!

Denk maar niet dat ik voor ze klaarsta
Wanneer ze het zelfde doormaken als ik
Ze maken me zo boos
Denken dat ik alles pik

Maar dan ken je me dus echt niet
Beter voor ze dan
Ik red het wel
Ook al geloof ik er zelf niks van!